นิสัยถ่วงๆ ตุๆ ที่อยากแก้…ก็เหมือนอาการติดบุหรี่ เหล้า ทุเรียน…
ต้องรอโลกให้บทเรียน ต้องโดนโลกกระทืบ แล้วจึงจะแก้
ต้องรอให้เป็นมะเร็ง เบาหวาน แล้วจึงจะเลิก
หรือเราตระหนักรู้พอ ที่จะเห็นเบาะแสแห่งโรค แห่งบทเรียนที่กำลังก่อตัว ทว่าเราไหวตัวให้ทันพอ ที่จะเคลื่อนตัวเอง ไปสู่การเป็นคนใหม่ สร้างนิสัยที่สร้างสรรค์ใหม่..
เรารู้ดีที่สุดอยู่แล้ว ว่าเราควรลงมือทำอะไร แปรเปลี่ยนอะไร
เพื่อตัวเราเอง เพื่อคนดีๆ ที่เรารัก และที่รักเรา..ที่เขาคู่ควรที่จะมีเราและได้เห็นเรา..ที่ดีที่สุด…เสียที
วันนี้ คุณคือคุณ
..นี่มันจริงเสียยิ่งกว่าจริง
ไม่มีใครคนไหนอีกแล้วที่มีชีวิตอยู่…ที่จะเป็นคุณยิ่งกว่าคุณที่เป็น
จงเป็นคนที่คุณเป็น
และบอกออกไปว่าคุณรู้สึกอย่างไร
เพราะคนที่สะเทือนนั้นเราไม่ต้องใส่ใจ ส่วนคนที่เราต้องใส่ใจ ก็ไม่สะเทือนอยู่แล้ว!
คิดบวกไว้ อยู่กับปัจจุบันไว้ เข้มแข็งไว้ ยิ้มกว้างๆ ไว้นะ ^___^
(Credit: rebecca & Life Coaching & Organizational Development for Tweens, Teens & Young Adults